Μία λαϊκή ή σύντομη ιστορία που εμπεριέχει το έθος, την ηθική διδαχή μπορεί να αποτελεί το επονομαζόμενο παραμύθι. Το παραμύθι έχει κάποια κοινά γνωρίσματα με τον μύθο, την μυθιστοριογραφία και την φαντασιακή αφήγηση. Κύριο πρωταγωνιστικό ρόλο εκτός από κάποιον άνθρωπο, στα παραμύθια μπορεί να έχει και κάποιο ζώο (π.χ ένας λαγός, ένα λιοντάρι κ.τ.λ.). Ένα από τα πολλά θετικά που έχει το παραμύθι, είναι ότι μπορεί να απευθυνθεί σε κάθε λογής ηλικία είτε κάποιος είναι ενήλικας είτε παιδί.

Επιπλέον, οι ιστορίες που παρουσιάζονται μέσα από αυτά, μπορούν αντί να διαβαστούν να ακουστούν. Η τεχνική αυτή, είναι η λεγόμενη αφήγηση. Για να υπάρχει όμως η αφήγηση θα πρέπει πρώτα από όλα να υπάρχει η συνθήκη των δύο μελών. Όπου το ένα μέλος (είναι ο πομπός) και το άλλο ο αποδέκτης. Συνήθως το πρόσωπο που αφηγείται προσπαθεί να αναφερθεί στα κύρια σημεία της ιστορίας, δηλαδή στους πρωταγωνιστές και στα βασικά γεγονότα και προσπαθεί με γλαφυρό τρόπο να περάσει το ηθικό δίδαγμα, δίχως να κουράσει τον αποδέκτη.

Δύο είναι, οι βασικές κατηγορίες που διαχωρίζεται μια αφήγηση: α) οι αφηγήσεις ρεαλιστικών γεγονότων και β) οι αφηγήσεις φανταστικών γεγονότων. Τι πρέπει όμως να προσέξει κανείς πριν αποφασίσει να αφηγηθεί μια ιστορία σε παιδιά;

Πρώτα από όλα, πριν ξεκινήσει η αφήγηση είναι σημαντικό κάποιος να έχει διαβάσει ξανά και ξανά το παραμύθι ,από μόνος του, ώστε να έχει καλύτερη κατανόηση των προσώπων και των γεγονότων αλλά και για να μπορέσει να απομνημονεύσει καλύτερα την όλη ιστορία. Το να διαβάζει κανείς αυτολεξεί μέσα από ένα κείμενο δε κέντρισε ποτέ ιδιαίτερα το ενδιαφέρον. Αντίθετα, οι σωστοί χρωματισμοί στην φωνή και η δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας μπορούν να οδηγήσουν στο σωστό αποτέλεσμα… 

Ένα άλλο τέχνασμα, λίγο πριν ξεκινήσει κάποιος να αφηγείται είναι ο διαδραστικός διάλογος σε σχέση με τον τίτλο του βιβλίου και το τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτές τις λέξεις. Με τον συγκεκριμένο τρόπο, μπορεί να καλλιεργηθεί η φαντασία των παιδιών. Για να κρατηθεί το ενδιαφέρον και να μπορέσουν τα παιδιά να πλάσουν τις δικές τους εικόνες, είναι απαραίτητο να υπάρχει κίνηση κατά την αφήγηση από τον αφηγητή.  Από την άλλη πολλοί αφηγητές επιλέγουν να μείνουν στάσιμοι και δείχνουν ενώ διαβάζουν  με το βιβλίο στραμμένο προς το κοινό τους, ώστε να βλέπουν τις εικόνες.

Κλείνοντας μια άλλη θετική επίδραση που έχουν οι αφηγήσεις παραμυθιών, είναι ότι μπορούν να αναπτύξουν στα παιδιά από μικρή ηλικία της κριτική τους αντίληψη και την καλλιτεχνική τους δεινότητα. Για παράδειγμα έπειτα από την αφήγηση κάποιου παραμυθιού, είναι χρήσιμο να γίνονται οι ερωτήσεις κατανόησης του νοήματος, για να ακουστούν όλες οι πιθανές απόψεις. Τέλος με αφορμή την ιστορία που άκουσαν θα μπορούσε να τους δοθεί το έναυσμα να δημιουργήσουν κάτι, όπως το να  ζωγραφίσουν τον δικό τους αγαπημένο χαρακτήρα της ιστορίας αυτής. Τι χαρακτηριστικά, άραγε θα του απέδιδαν;

Βιβλιογραφία:

• Αφήγηση. Ανακτήθηκε από: http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2674/Ekfrasi-Ekthesi_A-Lykeiou_html-empl/indexd_1.html

• Παραμύθι. (2017, Νοέμβριος 15). Ανακτήθηκε από: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%8D%CE%B8%CE%B9

• Πώς διαβάζουμε στα παιδιά ένα βιβλίο: ιδέες, παραλείψεις, επιλογές. (2019, Οκτώβριος 16). Ανακτήθηκε από: https://e-paideia.org/2019/10/16/pos-diavazoyme-sta-paidia-ena-vivlio-i/

• Η εικόνα ανακτήθηκε από: DavidGonzales στο pexels.com

Αρθρογράφος: Όλγα Οικονόμου

Βιογραφικό Αρθρογράφου:

Γεννήθηκα στην Λάρισα, πριν από 35 σχεδόν χρόνια , στα μετέπειτα μου χρόνια μεγάλωσα και μαθήτευσα, στα σχολεία των Τρικάλων. Συνέχισα, τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιων Πατρών και συγκεκριμένα στο τμήμα των Θεατρικών Σπουδών, ενώ αργότερα ολοκλήρωσα και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ειδικής Αγωγής. Ανάμεσα στα υπόλοιπα ενδιαφέροντά μου, θα μπορούσε κανείς να προσθέσει την αγάπη μου για τα βιβλία, τον κινηματογράφο, την μουσική και το θέατρο. Συγκεκριμένα όμως με την ανάγνωση, θυμάμαι τον εαυτό μου σε ηλικία μόλις πέντε ετών,  να πηγαίνω μαζί με τον αδερφό μου ώστε να εγγραφώ στην Δημοτική Βιβλιοθήκη της περιοχής μου. Στην αρχή ξεκίνησα να διαβάζω πολλά πολλά παραμύθια καθώς και παιδική λογοτεχνία. Κατά την εφηβεία, το ενδιαφέρον μου στράφηκε προς τα μυθιστορήματα και τις νουβέλες και αργότερα ,όντας πλέον φοιτήτρια, προστέθηκαν στην συλλογή μου και τα λογοτεχνικά θεατρικά έργα. Στα τελευταία χρόνια, έχω γράψει άρθρα σε ηλεκτρονικά site, σε σχέση με την ψυχολογία, το θέατρο και την ιστορία, ενώ έχω διατελέσει για σύντομο χρονικό διάστημα και συντάκτης ροής.